Narcisse Tordoir
(c)image: M HKA
De haakse ophanging zorgt voor een driedimensionale benadering: een sculpturale oplossing die het mogelijk maakt het platte vlak van het schilderij te doorbreken zonder het echter helemaal te verlaten. Je kan het werk dan ook niet in één oogopslag bekijken: het valt niet in haar geheel te overzien, zodat conventionele begrippen als voor- en achterkant vervagen. Tijd en herinnering spelen hierbij een belangrijke rol: de opeenvolging van beelden, kleuren en weerspiegelingen maakt van het kijken een echte ervaring. Tordoir speelt met onze kijkgewoontes en vraagt een actieve participatie van de toeschouwer: je moet je letterlijk in de ruimte verplaatsen om het werk te lezen. Door de paneeltjes echter ritmisch te monteren en steeds hetzelfde formaat te gebruiken, streeft de kunstenaar wel naar homogeniteit binnen zijn werk.