SUPERDEMOCRATIE

Suchan Kinoshita ontwikkelde de laatste twintig jaar, onder andere dankzij haar multiculturele en multidisciplinaire achtergrond, een hybride kunstpraktijk. Staubstelle kan gezien worden als een laboratorium, waarin je als toeschouwer iets kunt onderzoeken en ervaren. Het gaat hier om de ervaring van tijd en ruimte. De ruimte wordt tastbaar gemaakt door de manier waarop de tentoongestelde voorwerpen gerangschikt zijn. De tijd wordt zichtbaar gemaakt door bijvoorbeeld het gebruik van schroefklemmen, waardoor snelle mutaties mogelijk zijn. Ook de in het werk aanwezige stofzuigerzakken verwijzen naar het tijdelijke: het stof in de zakken is de neerslag van voorbije gebeurtenissen. De associatie met het in onze cultuur gewortelde besef dat uiteindelijk alles en iedereen tot stof zal vergaan geeft een diepere betekenislaag aan Staubstelle. Ook andere voorwerpen kunnen worden gezien als sporen van vroegere gebeurtenissen. Het bolletje wol is mogelijk vroeger een trui geweest. De nadruk die Kinoshita legt op de ervaring van tijd en ruimte houdt verband met het feit dat zij opgroeide tussen twee culturen, waardoor zij zich ervan bewust is dat ervaring van tijd en ruimte niet voor iedereen gelijk is. In de Europese cultuur wordt ruimte vooral gezien in relatie tot het materiele, het stoffelijke, terwijl tijd juist meer in verband wordt gebracht met het geestelijke. In de Japanse cultuur worden zowel lichaam en geest als ruimte en tijd niet als dualiteit gezien, maar als elkaar aanvullend. Staubstelle laat het stoffelijke van de tijd en het geestelijke van de ruimte zien.