SUPERDEMOCRATIE - De Senaat der Dingen


Drie cultuurinstellingen gaan in oktober tijdens de tentoonstelling SUPERDEMOCRATIE in dialoog met de Belgische Senaat. BPS22 in Charleroi, BOZAR in Brussel en M HKA in Antwerpen geven de actuele problematiek van de Senaat een culturele dimensie.

1.10.2017 - 31.10.2017

Taus Makhacheva

°1983
Leeft in Makhachkala, Dagestan, RU
Leeft in London, GB
Geboren in Moscow, RU

Taus Makhacheva (°1983) volgt tussen 2002 en 2013 verschillende kunst -, communicatie - en economische opleidingen, zowel in Rusland als in Engeland. Reeds tijdens haar opleiding neemt ze onder andere deel aan de 4e Biënnale van Moskou.

Taus Makhacheva is van herkomst een Avaar, de grootste etnische groep in Dagestan, en haar grootvader was de nationale dichter van het land, gekend in de hele Sovjet-Unie. Makhacheva gebruikt objecten, films en performances in een poging om zichzelf in te schrijven in een gelokaliseerd verhaal binnen een context waarin de notie ‘natie’ niet bestaat. Het oeuvre van Makhacheva stelt klassieke vormen van geschiedschrijving, heersende culturele conventies en genderkwesties in vraag. Met een tegelijk humoristische en kritische houding tegenover de huidige maatschappij streeft de kunstenares naar een verzoening van het hedendaagse met het nostalgische, het lokale met het globale en traditie met vooruitgang. Ze onderzoekt daarbij onder meer de complexe Kaukasische samenleving en de relatie tussen haar geschiedenis, het collectieve geheugen en de dagelijkse realiteit. Met gevoel voor humor verkent Makhacheva de limieten van identificatie binnen een cultureel of een fysiek landschap. Als succesvolle ‘Super Taus’ refereert ze ook aan een personage van een Iraans kunstenaar, de antiheld ‘Super Sohrab’.

Met haar werken stelt Makhacheva ook gewichtige vragen over de werking van kunst en musea en de kunstgeschiedenis. Hoe worden collecties bewaard, hoe worden collecties samengesteld, in welke mate is een museum een reflectie van de waarden uit het verleden en het heden, wat kan gezien worden als bruikbare kunst? Daarnaast kijkt ze ook naar wie er aan het woord is en zoekt ze naar een actievere rol voor objecten in lokale musea. Ook haar eigen praktijk stelt ze in vraag: hoe word je herinnerd als kunstenaar, wat laat je na en hoe ga je om met kritiek en de mening van anderen?