SUPERDEMOCRATIE

Willi Filz heeft de reeks ongeveer tien jaar voor de burgeroorlog, die sinds 2011 in Syrië woedt, samengesteld. Toen hij ze maakte, wou de kunstenaar het menselijke in de diversiteit tekenen, het portret maken van een samenleving zonder er politiek commentaar op te geven, maar vandaag krijgt het werk een extra lading. Het werk van Filz beweegt zich tussen engagement en gereserveerdheid; soms hecht die ambivalentie zich om onverwachte redenen aan zijn werk, zoals dat bij de Syrische reeks het geval is, soms lijkt ze door de kunstenaar zelf te worden veroorzaakt. Hoewel zijn fotoreeksen onbekenden tonen, kiest hij hen soms in symbolisch beladen plaatsen, zoals de migratiegrens in Marokko (in de reeks Menschen im Nirgendwo). Door middel van het beeld behandelt de fotograaf een problematische realiteit, zonder er daarom openlijk een standpunt over in te nemen. In die ambiguïteit komt slechts één standpunt duidelijk tot uiting: een pleidooi voor de mensheid.

Filz beschrijft zijn werk als “een visuele oefening”. De “oefening” bestaat uit de zoektocht naar een “authentieke” identiteit die men moet vatten en, tegelijk, uit de waakzaamheid om de mannen en vrouwen die hij door middel van zijn objectief bevrijdt van een definitief oordeel, niet het idee van identiteit zelf op te leggen.