Jacques Charlier
image: (c) M HKA, Privécollectie
Zijn eerste tentoonstellingen aan het begin van de zestiger jaren waren snel georiënteerd naar mise-en-scène van in ongebruik geraakte objecten die hij vindt op rommelmarkten en waarin hij dikwijls foto’s integreert. In 1960 begint hij een verzameling professionele foto’s aan te leggen. Dit met de medewerking van André Bertrand met wie hij werkt op de Provinciale Technische Dienst van Luik (PTD) (1957/1977). Het voorstel deze foto’s tentoon te stellen in galeries kende geen succes. In deze tijd benadert hij ze slechts vanuit een reactie op de popart en het Nouveau Réalisme. Vervolgens maakt hij transparante fotografische vergrotingen geïnstalleerd in verlichte kasten en daarna op paneel gekleefd. Hij zou ze vernietigen zoals de vroegere collages.
[…]
In 1970 leert hij door de tussenkomst van Broodthaers Spillemaeckers kennen die juist een galerie geopend heeft. Deze organiseert de eerste tentoonstelling van de professionele foto’s van de Provinciale Technische Dienst (PTD). Gedurende de zeventiger jaren zullen er verschillende activiteiten tot stand komen. De documenten van de PTD zullen hun weg verderzetten aangespoord door de komst van de minimale kunst en de conceptuele kunst. Het is ook het tijdperk van de vernissagefoto’s, de fotoromans, de humoristische tekeningen en de muzikale ervaringen.
Sergio Bonati, In: Uitnodiging/ Nieuwsperiodiek, Jacques Charlier – Van de jaren zestig tot de jaren negentig, 4e jaargang, nr. 17, november 1994, p. 2