SUPERDEMOCRATIE

Anima Mundi bestaat uit twee bevroren momenten die op foto zijn vastgelegd. Beide ‘acties’ vonden plaats in openlucht in Bangkok en zijn vanuit vogelperspectief in beeld gebracht. In het eerste beeld staat Ulay bovenaan op de trap terwijl Marina onderaan van op een afstand naar hem opkijkt. Ze staan stil en strekken hun armen naar elkaar uit. Deze positie houden ze aan, niet in staat elkaar te bereiken. Met hun armen, die samen een cirkel vormen, lijken ze de ziel van de wereld te willen omarmen. Ondertussen klimt de schaduw van Abramović de trap op, maar ook hij schiet uiteindelijk tekort om bij Ulay te geraken. In het tweede beeld vinden ze elkaar. Abramović zit nu neer op de trap, haar rode jurk om zich heen gespreid. Ulay, volledig in het wit gekleed, ligt bewegingloos op haar schoot. Zowel de houdingen van de kunstenaars als het kleurgebruik maken de associatie met een pièta – de maagd Maria die haar van het kruis gehaalde zoon op haar schoot houdt en beweent – onvermijdelijk. Abramović als de maagd, het vrouwelijke symbool voor de natuur en de ziel van de wereld, houdt haar zoon in haar schoot, hij keert naar haar terug. Anima Mundi maakt deel uit van de tweede reeks performances van Abramović en Ulay waarin universele thema’s centraal stonden, zoals hier bijvoorbeeld de relatie tussen een man en een vrouw. In dit geval gaat het om bevroren performances: de kunstenaars bewegen op geen enkel vlak, wat de beelden contemplatief maar tegelijk ook dramatisch maakt.