SUPERDEMOCRATIE

De reeks van drie schilderijen van Marthe Wéry vormt één geheel met de muur. Het werk kan enkel bestaan in nauwe samenhang met de ruimte, het is onscheidbaar van de ruimte waarbinnen het wordt gepresenteerd. Marthe Wéry speelt met de begrenzing van het schilderij: waar houdt het werk op en waar begint het? Ze onderzoekt de verhouding tussen de lijst en het beeldvlak en hun onderlinge inwisselbaarheid. Het schilderij wordt op die manier tegelijk een installatie, het is onafscheidelijk van de ruimte ertussenin en eromheen. Zoals een woord binnen een aaneenschakeling van woorden in een zin haar betekenis krijgt, zo functioneert ook dit werk. Een schilderij wordt een object, het gaat in dialoog met de ruimte waar het tentoongesteld wordt. De ruimte bepaalt het schilderij, het schilderij voedt zich met de ruimte. Klik [hier] om de volledige tekst te lezen.