SUPERDEMOCRATIE

Van op afstand oogt Solitaires massief en zwaar. Dichterbij zie je de ‘solitairen’: losse bolletjes klei, elk opgehangen aan een touwtje, samengebonden tot één geheel. Elk bolletje heeft een eigen vorm, tot stand gebracht door het kneden van vingers. Bron van inspiratie voor de vormenwereld van Michel François is het lichaam, maar dan wel in zijn meest onverwachte details. Hieruit ontstaan holle en bolle vormen, afgietsels, afdrukken, doorsneden en foto’s. Hier is de leegte die de afdruk van vingers achterliet, bepalend. Na selectie en assemblage gaan deze details een geheel eigen leven leiden. De zeer verscheiden objecten van Michel François hebben dit soort ‘organische natuurlijkheid’, een natuurlijke band met de werkelijkheid, als gemeenschappelijk kenmerk. Het werk hangt onbeweeglijk maar bevat tegelijk een suggestie van beweging. Michel François is gefascineerd door elementaire fysica: door de wetten van energie, dynamisme en beweging. In zijn werk wil hij die aspecten een plaats geven die ontsnappen aan de objectiviteit van de wetenschap, die geen plaats vinden binnen de rationele en schematische wetenschappelijke benadering. Zijn sculpturen bezitten een gebalde kracht, spanning, ingehouden geweld en sluimerend gevaar.