SUPERDEMOCRATIE

Ria Pacquée zwerft zelf regelmatig te voet met haar camera door de stad, op zoek naar het leven op straat, en naar beelden die dit leven tot uitdrukking kunnen brengen. Deze serie bestaat uit negen op straat gemaakte foto’s, die op vorm geselecteerd en gerangschikt zijn en gepresenteerd worden in drie rijen van drie foto’s. De formele rangschikking ontlokt een vergelijking tussen de mensen en voorwerpen, die allemaal een zwervend bestaan leiden, en buiten de maatschappij zijn komen te staan. Ze lijken ontdaan van hun oorspronkelijke identiteit en functionaliteit. Ze hebben hun eigen individuele geschiedenis, en het is de vraag hoe zij zijn beland op de plaats waar ze nu zijn. Zo wordt door de overeenkomst in vorm de overeenkomst in inhoud benadrukt. Hoewel zowel de mensen als de voorwerpen centraal in het beeld staan, zijn ze door hun afgewende houding en hun bedekking niet helemaal zichtbaar, en wekken ze de indruk niet echt aanwezig te zijn. Ze zijn tegelijk zichtbaar en onzichtbaar, aanwezig en niet aanwezig. De foto’s zijn ingelijst als schilderijtjes, en zijn dicht op elkaar opgehangen. Afzonderlijk stellen zij eigenlijk niets voor, samen vertellen zij een verhaal, door hun onderlinge relaties. Op zichzelf lijken ze terloopse momentopnamen te zijn, een registratie van de werkelijkheid, maar de manier waarop ze zijn samengebracht wijst weer op enscenering, op manipulatie van de werkelijkheid. Zo ontstaat een spel tussen vorm en inhoud, afwezigheid en aanwezigheid en tussen fictie en werkelijkheid.