Tapta
Neopreen, een ondoordringbaar synthetisch rubber, het materiaal waarmee Impatiente is gemaakt, draagt de voorkeur van de kunstenares weg. De zowel sterke als soepele stof kenmerkt haar werk in de vroege jaren negentig. Een basisvorm, hier een vierkant, is gesneden in verschillende delen die met rolletjes over de vloer verspreid kunnen worden. In tegenstelling met een zogenaamd mannelijke sculptuur die pretendeert op te stijgen, ontplooit dit werk zich horizontaal, rekening houdend met de ruimte.
Er ontstaat een fysieke relatie in het contact met de structuur. Het ontwerp is verbonden met het menselijk lichaam en uit de titel spreekt de aard van de beweging. De zwarte kleur is essentieel voor Tapta om de vormen dynamisch te maken in de ruimte. Voor haar is zwart "energiek, krachtig, ondoorzichtig, diep, eenvoudig, radicaal, positief en contrasterend." Met haar minimalistisch en krachtige structuren wil Tapta vooral de brutaliteit van de hedendaagse wereld laten zien. Dit radicalisme wordt echter gecompenseerd door souplesse. De flexibiliteit en openheid van haar vormen geven aan haar stukken een ongelooflijke vrijheid.