SUPERDEMOCRATIE

In Jan Van Imschoots werk valt de vlotte penseelvoering direct op. Deze virtuositeit staat echter in contrast met zijn uitgebalanceerde kleurgebruik. Op een geslaagde manier gebruikt de kunstenaar materiaal en techniek om zijn thema’s weer te geven. In het werk *Ladyboy-Curleyman* is dit ook duidelijk zichtbaar. Van Imschoot lijkt een voorliefde te hebben voor zaken die zich afspelen aan de rand van de marginaliteit. Ze ademen een dubieuze en vreemde sfeer uit. Door de technisch verfijnde weergave lijken zijn figuren echter niet langer stereotiepe marginalen maar beschikken ze over diepgang. Via een maatschappijkritische blik kaart de kunstenaar zo de kortzichtigheid van de medemens aan. Zelf vindt Van Imschoot dat men moet trachten zijn werk literair te lezen, zodat het geschilderd beeld een volledig verhaal kan vertellen. Zo kan het op zijn beurt bijdragen tot een inzicht in het menselijk leven. Het werk *Ladyboy-Curleyman* wordt op die manier meer dan een geportretteerde hermafrodiet of transseksueel. Het blijkt een mens met volwaardige gevoelens en interne conflicten te zijn, net zoals de kunstenaar het bedoeld heeft.