Superdemocratie – de Senaat der Dingen
image: (c) M HKA, Collection Province de Hainaut/Dépôt BPS22
Atlas, 2006
Johan Muyle, Atlas, 2006, Collection Province de Hainaut/Dépôt BPS22
Johan Muyle, Plus d'Opium pour le peuple, 2006, Collection Province de Hainaut/Dépôt BPS22
De twee mobiele werken zijn skeletten[1] die de figuur van de kunstenaar gebruiken. Ze stellen gevangenen voor die beschuldigd worden van genocide in Rwanda en zijn te herkennen aan hun roze kleding. De kleur is verplicht, maar de families moeten voor de kleding zorgen; zo zijn de sociale verschillen zichtbaar naargelang de tint, de slijtage en de kwaliteit van de stof. Door de skeletten kan de oorsprong worden weggewerkt, want we hebben allemaal witte beenderen. In Plus d’Opium pour le peuple verwijst de plastic zak op het hoofd van het skelet naar de Rode Khmer die doodden door verstikking om kogels uit te sparen. Tot slot is Atlas een gebochelde scout die de wereld draagt, waarbij de accessoires verwijzen naar de kapo’s van de Congolese gevangenissen. Die skeletten stellen zowel de dood als de levenscyclus ter discussie.
[1] Deze twee werken werden gemaakt in het kader van de tentoonstelling Plus d’opium pour le peuple. Zie ter zake de catalogus van de tentoonstelling: Johan Muyle. Plus d’opium pour le peuple. Charleroi, BPS22, 2006.
