Superdemocratie – de Senaat der Dingen
Een onscherpe zwart-witfoto toont ons drie mannen die begerig naar een stapeltje geld in een vitrine kijken, dat voor het grijpen ligt dankzij het cirkelvormige gat dat werd uitgesneden in het glas. Het is een still van een opname met een bewakingscamera. Onder het beeld wordt een tekst weergegeven die de toeschouwer de exacte context geeft van het gebeuren en een dankwoord van de kunstenaar gericht aan de drie mannen.
Vaast Colson maakte het cilindervormige gat met een exacte doorsnede van 25 centimeter in de vitrine van de tentoonstellingsruimte ‘Looking Glass window-gallerie’ in de Dansaertstraat te Brussel. De naam van de galerie verwijst naar het feit dat ze niet toegankelijk is voor publiek. Het is eigenlijk een tentoonstellingsvitrine. De kunstenaar trachtte dus een manier te vinden om de aandacht te trekken van passanten.
Vaast Colson vulde het gemaakte venstergat met behulp van een ballon weer op. De eigenlijke sculptuur die zich recht achter het venstergat bevond, bestond uit 500 munten van één euro die op een sokkel werden gestapeld. Met de geldsculptuur daagde hij de toeschouwer uit: Durf je de ballon doorprikken en het geld nemen?
De drie mannen die op de foto te zien zijn, zoals in de tekst onder de foto wordt gesteld, gingen tot actie over. De tijdsduur en daarmee ook de titel van het werk werd bij gevolg mee door hen bepaald.
Dit gebeuren stelt meteen een belangrijk element binnen het werk van Vaast Colson in het licht, namelijk de betrokkenheid van derden. De interactie en aanwezigheid van een publiek ervaart hij als belangrijk. De actie, in dit geval het wegnemen van het geld, staat vaak centraal bij de kunstenaar. De foto is een herinnering; een overblijfsel van de actie.