SUPERDEMOCRATIE

Liliane Vertessen (°1952) heeft sinds het begin van haar carrière een heel eigen opzet van werk ontwikkeld dat gebruik maakt van haar eigen uiterlijk en dat gestoeld is op fotografie die ze manipuleert. Deze elementen vormen het vertrekpunt van haar multimediale installaties. Haar basis is een picturale gevoeligheid, ze maakt daarmee deel uit van de ontwikkeling in de kunst waarbij media steeds meer met elkaar verbonden raken.

Vertessen fotografeert zichzelf in uiteenlopende poses, die erotisch geladen zijn en sterk geënsceneerd. Ze speelt met een waaier aan rollen van de vrouw: de verleidster, de dame, het lustobject, de prostituee of het onschuldige meisje. Die rollen worden hier gereflecteerd, zowel gevierd als bekritiseerd. De werken bevatten vaak melancholische elementen. Ze doen denken aan beelden uit het verleden en bevatten een poëtische en een zeer authentieke kracht.

In haar werk combineert Vertessen regelmatig analoge fotografie met neon of andere elementen. Daardoor bedt ze de fotografische basis in binnen een picturale ervaring. Haar werk vertoont vele gelijkenissen met de schilderkunst: ook de mise-en-scene, het zelfportret als onderwerp of het creatief proces dat steeds in de intimiteit van het atelier plaatsvindt kunnen vanuit die traditie gelezen worden.

Hoewel ze zichzelf in haar werk vaak portretteert als vechter die zichzelf vooropstelt, is en blijft ze tegelijkertijd merkwaardig bescheiden en cool als kunstenares. Ze onderneemt weinig om op het voorplan te komen in de kunstwereld.