SUPERDEMOCRATIE

François Curlet (°1967) werd in Parijs geboren en woont afwisselend in Parijs, Brussel en het Franse dorpje Piacé. Sinds de late jaren tachtig heeft hij een oeuvre ontwikkeld met sculpturaal en grafisch werk dat gecentreerd is rond een hedendaagse notie van ‘ding-zijn’: de commerciële wereld van goederen en merken, die hij steeds opnieuw deconstrueert en reconstrueert.

Zijn interessegebieden zijn breed, eclectisch en onvoorspelbaar. Dit plaatst hem in de traditie van Fluxus, net zoals sommige van zijn artistieke basishoudingen dat doen: zijn gebruik van omkering, zijn zelfspot, zijn pogingen om het werk voor een groot publiek toegankelijk te maken en zijn kritiek op ‘professionaliteit’ in de hedendaagse kunst. Het mag daarom geen verrassing heten dat Curlet zelf een groot bewonderaar is van Robert Filliou, één van de leidende figuren binnen Fluxus.

Curlet verandert de schaal van alledaagse voorwerpen vaak door ze kleiner of groter te maken dan ze waren, of hij verdoezelt hun functie door ze bij elkaar te zetten en zo onherkenbare, nieuwe objecten te vormen. Toch blijft hij interesse hebben in de economie en de economische waarde van deze objecten, een feit dat misschien wel bijdraagt aan zijn gehechtheid aan de kunst van het multiple. Het 'democratische' potentieel van (mechanisch) gereproduceerde kunst is in zijn artistieke praktijk een constructieve bezorgdheid.

De objecten en beelden van Curlet brengen betekenisverschuivingen teweeg door onverwachte ontmoetingen tussen vormen uit te lokken, ontmoetingen die 'verkeerde' associaties oproepen. Ondanks hun opzettelijk duidelijke absurditeit en tongue in cheek humor, worden zijn werken hedendaagse allegorieën.