SUPERDEMOCRATIE

Mira Sanders werd in 1973 in Ukkel (Brussel) geboren, waar ze vandaag woont en werkt. Ze geeft ook les in Sint-Lukas in Brussel en Gent. In 2007 behaalt Sanders de “Prijs Jonge Belgische Schilderkunst”. Na de ontdekking van het boek Espèce d’espace van de Franse schrijver Georges Perec, omschrijft de kunstenares zichzelf als een “gebruikster van ruimte” en richt ze haar aandacht op de stedelijke omgeving in haar verschillende vormen. In haar onderzoek naar de invloed van onze culturele conditionering op onze perceptiesystemen doorkruist ze steden en probeert ze haar persoonlijke visie en die van de bewoners die ze ontmoet, zichtbaar te maken.

Mira Sanders tracht verbanden te leggen tussen de verschillende beelden die ze tijdens haar stadstrajecten sprokkelt. Haar werk komt tot stand in verschillende stadia, die uitmonden in een uitvergrote tekening. In een eerste stadium verkent ze een stedelijk gebied, een stad met een rijke geschiedenis of een industriële stad, en verzamelt er getuigenissen, geluidsopnames, notities, foto’s, video’s of schetsen die geïnspireerd zijn op architecturale typologie en uitwisselingen met de bevolking. Na deze ontmoetingen en observaties maakt ze “mnemotechnische tekeningen”, tekeningen die dienen als geheugensteun om de gesprekken en emoties die ze tijdens haar omzwervingen heeft opgedaan, mentaal te reconstrueren.

Hoewel Sanders als multidisciplinaire kunstenares haar omzwervingen begeleidt met foto’s of audiovisuele opnames om een “geheugenbeeld” te bewaren, geeft ze toch de voorkeur aan het tekenen om haar werk concreet vorm te geven. “Tekenen is voor mij het oerschrift”, legt ze uit. Eens haar verkenningen afgelopen zijn, verzamelt Mira Sanders de schetsen en tekeningen die ze vanuit het echte leven maakt en vervolgens herwerkt door fragmenten ervan samen te voegen tot een grote compositie, die uiteindelijk wordt uitvergroot. “De techniek van het tekenen,” zegt de kunstenares, “is een verkenning van onze eigen kennis en kunnen. Het verkent grenzen en wat daarachter ligt. Een mislukking is nooit uitgesloten, maar wanneer alles goed gaat, wordt men beloond met het onverwachte”.

Naast een artistieke benadering stelt Mira Sanders in haar tekeningen ook een “fysieke benadering” voor: het verkennen van plaatsen en ze proberen te vatten in al hun dimensies, zowel architecturaal, historisch of fysisch, mentaal, affectief of gevoelsmatig. Het is met andere woorden een nieuwe manier om een levensruimte te benaderen. Zo hertekent ze een fictief en poëtisch territorium, waarin ze haar persoonlijke standpunt combineert met de ervaringen van vele andere personen. Net als in het antropologisch of sociologisch onderzoek vult ze haar observaties aan met de bijdragen van de personen met wie ze in contact is gekomen.