SUPERDEMOCRATIE

Narcisse Tordoir (°1954, Mechelen, België) begint zijn carrière met experimentele performances, alternatieve acties en ruimtelijke installaties. Geleidelijk werkt hij een genre uit dat men 'ruimtelijke schilderkunst' kan noemen, waarbij hij met de mogelijkheden speelt om het platte vlak van het schilderij te doorbreken.

In de jaren 80 integreert hij schilderkunstige en driedimensionale componenten om het totaaleffect te versterken: schilderijen die haaks samen worden gehangen, leegtes tussen geschilderde panelen, kleine objecten en spiegels die fragmenten van afbeeldingen in de werken reflecteren. Tordoir speelt visuele spelletjes, waarbij hij vaak strategieën ontleent aan de kunstgeschiedenis. Een recent voorbeeld is de reeks met grootschalige tableaux vivants die podiumfotografie en schilderkunst combineren, waarin hij verwijst naar de 'lege' allegorie van Giambattista Tiepolo (1696-1770).

In deze en andere werken van Tordoir spelen tijd en geheugen een belangrijke rol. Het zijn visuele puzzels die een veelheid aan associaties en mogelijke interpretaties oproepen.